دلایل مختلفی برای بروز زخم پای دیابتی وجود دارد:
deformity : دفرمیتی یا اختلالات تغییر شکلی انگشتان و پا که با تغییر شکل پا ، نقاطی از آن را مستعد فشار بیشتر در حین راه رفتن و کفش پوشیدن میکند و استعداد بروز زخم بیشتر میشود
پای شارکوت : که متاسفانه در بعضی بیماران دیده میشود و نشاندهنده وجود اختلالات حسی شدید و قدیمی میباشد
neuropathy : نوروپاتی حسی : همانطوریکه از اسمش مشخص است بدلیل اختلالات حسی پیدایش و یا پایش و مراقبت از زخم ممکن است با تاخیر صورت پذیرد.
پس تکرار صورت میگیرد و حتی کنترل زخم و عفونت نیز مشکل خواهد بود.
در این موارد پاهای خشک حتی پینه های فراوان در کنار مسائلی مثل گزگز و مور مور پاها از مواردیست که باید بیمار را نگران بروز این عارضه دیابت کرده باشد.
وجود دو مشکل فوق الذکر بیمار و همراهان را مسئول پیگیری و هشیاری بیشتر میکند تا با پیدا کردن به موقع زخم و اختلالات جدید ، سریعا درمان را شروع کنند.
اختلالات شریانی پاها:
که با اکسیژن رسانی نامناسب پوست ،موجب تسهیل بروز زخم و طاول میشود و با عدم ترمیم مناسب احتمال عفونت زخمها نیز بیشتر میشود.
پوست صاف و براق و بدون مو ، گاها پاهای سرد و در معاینه نبض های نامتقارن و ضعیف پزشک را مشکوک به وجود اختلالات عروقی مینماید.
و در خاتمه :
سیگار کشیدن ، عدم کنترل مناسب قند و چربی خون ، عدم رعایت مناسب بهداشت اندام تحتانی و عدم مراقبت کافی از پاها ، حتی عدم تحرک کافی
بیمار دیابتی را مستعد بروز زخم ، تکرار زخم و …. میکند.
فقط با علم و اطلاع کافی ، هشیاری به موقع ،مانع قطع پای خود خواهید بود
مجموع اختلالات عصبی و عروقی دیابت در کنار عدم توجه و مراقبت لازم پزشکی (بیمار و پزشک) منجر به عوارض جبران ناپذیر در باها خواهند شد.